Handelsblatt: Πώς ένας νέος νόμος θα μπορούσε να επιβραδύνει την επέκταση της αιολικής ενέργειας στη Γερμανία

Η επέκταση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην ανοικτή θάλασσα αποτελεί υψηλή προτεραιότητα για την κυβέρνηση συνασπισμού στη Γερμανία, αναφέρει η Handelsblatt.

Στη συμφωνία συνασπισμού καθορίζονται φιλόδοξοι στόχοι επέκτασης. Η τροποποίηση του νόμου για την αιολική ενέργεια στη θάλασσα (WindSeeG), η οποία βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, αποσκοπεί στην επιτάχυνση του όλου έργου. Ωστόσο, υπάρχουν αμφιβολίες ως προς το κατά πόσον το νομοσχέδιο είναι κατάλληλο για κάτι τέτοιο.

Ο κλάδος έχει εκφράσει ανησυχίες σε διάφορα σημεία. Η υποστήριξη που λαμβάνει η βιομηχανία από την ενεργοβόρα βιομηχανία αποδεικνύει ότι τουλάχιστον δεν ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τη μεγιστοποίηση των δικών της κερδών.

Η υπεράκτια αιολική ενέργεια και η βιομηχανία έντασης ενέργειας θα έχουν συμβιωτική σχέση στο μέλλον. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο τομέας της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας μπορεί ειδικότερα να προσφέρει στις εταιρείες της χημικής ή της χαλυβουργίας αυτό που θα χρειαστούν σε μεγάλες ποσότητες τα επόμενα χρόνια: φθηνή πράσινη ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται συγκριτικά σταθερά. Από την άλλη πλευρά, οι βιομηχανικές επιχειρήσεις είναι οι ιδανικοί πελάτες: τους αρέσει να εξασφαλίζουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Ένα μεγάλο μέρος των περιοχών που αφορά η τροποποίηση του WindSeeG είναι περιοχές στη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα που δεν έχουν προηγηθεί έρευνες. Οι κατασκευαστές αιολικών πάρκων που επιθυμούν να τους ανατεθεί μία από αυτές τις περιοχές πρέπει να υποβάλουν προσφορά, το ύψος της οποίας είναι ανοικτό προς τα πάνω.

Ο ανταγωνισμός υπερπροσφορών είναι προβλέψιμος. Αυτό καθιστά την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται σε αυτές τις περιοχές ακριβή. Οι βιομηχανικοί πελάτες θα πρέπει να το πληρώσουν. Η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται εκεί δεν θα πωλείται στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά μέσω απευθείας συμφωνιών αγοράς μεταξύ των διαχειριστών αιολικών πάρκων και μεμονωμένων εταιρειών. Στην τεχνική ορολογία, οι συμβάσεις αυτές ονομάζονται συμφωνίες αγοράς ενέργειας (PPA). Στη βιομηχανία, οι συμβάσεις αυτές είναι περιζήτητες επειδή ανοίγουν το δρόμο για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές.

Το αφεντικό της Wacker-Chemie Christian Hartel προειδοποιεί κατά των απεριόριστων προσφορών

Εάν όμως οι νέες περιοχές παραχωρηθούν πραγματικά στους κατασκευαστές με την υψηλότερη προσφορά χωρίς να τεθεί ανώτατο όριο, σύμφωνα με έκθεση εμπειρογνωμόνων της εταιρείας συμβούλων Nera για λογαριασμό της γερμανικής ένωσης φορέων εκμετάλλευσης υπεράκτιων αιολικών πάρκων (BWO), θα μπορούσε να προκύψει τεράστιο πρόσθετο κόστος: κοντά στα 21 ευρώ ανά μεγαβατώρα που παράγεται με αυτόν τον τρόπο. Συγκριτικά: Για πολλά χρόνια, η ηλεκτρική ενέργεια χονδρικής ήταν διαθέσιμη προς 30 ή 40 ευρώ ανά μεγαβατώρα.

Ο κλάδος προειδοποιεί για τον μη περιορισμό του ύψους των προσφορών. Ο Christian Hartel, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Wacker, δήλωσε στην Handelsblatt: “Το στοιχείο της απεριόριστης προσφοράς θα αυξήσει το κόστος κεφαλαίου για τη χρηματοδότηση υπεράκτιων αιολικών πάρκων. Και το υψηλότερο κόστος κεφαλαίου θα οδηγήσει σε υψηλότερο κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και, συνεπώς, σε υψηλότερες τιμές αυτής της ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς CO2 για την ενεργοβόρα, μετασχηματιστική βιομηχανία.”

Οι αξιολογητές της Nera προειδοποιούν ότι η πολιτεία είχε στο παρελθόν κακές εμπειρίες με τέτοιες διαδικασίες δημοπρασιών χωρίς ανώτατο όριο: Στον πλειστηριασμό αδειών κινητής τηλεφωνίας: “Η γερμανική εμπειρία στον τομέα των τηλεπικοινωνιών δείχνει ότι η μεγιστοποίηση του πλειστηριαστή βραχυπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερο κόστος, λιγότερη καινοτομία και συνολικά χειρότερα αποτελέσματα για τον πελάτη μακροπρόθεσμα”.

Η βιομηχανική ένωση BWO συμμερίζεται την κριτική της βιομηχανίας, λέγοντας ότι η έκθεση της Nera αποδεικνύει ότι μια συνιστώσα προσφορών χωρίς ανώτατο όριο θα είχε σοβαρό αντίκτυπο στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας. Ο διευθύνων σύμβουλος της BWO Stefan Thimm δήλωσε: “Αυτό θα ήταν ένα τεράστιο βάρος, ιδίως για τη βιομηχανία, η οποία χρειάζεται επειγόντως φθηνή πράσινη ηλεκτρική ενέργεια”.

Σύμφωνα με τον Thimm, η επιβάρυνση αυτή θα ήταν αντίθετη με τον στόχο της πολιτικής να καταστήσει τις εφαρμογές που βασίζονται στην ηλεκτρική ενέργεια όσο το δυνατόν πιο ελκυστικές από οικονομική άποψη. Ο Thimm συνιστά τον περιορισμό του στοιχείου της προσφοράς σε 50 εκατομμύρια ευρώ ανά εγκατεστημένο γιγαβάτ (GW) ισχύος.

Πλεονεκτήματα της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας

Συνολικά σχεδόν οκτώ γιγαβάτ (GW) υπεράκτιας αιολικής ενέργειας είναι σήμερα εγκατεστημένα στη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα της Γερμανίας. Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή. Σύμφωνα με τη συμφωνία του συνασπισμού, το ποσοστό αυτό θα πρέπει να αυξηθεί σε τουλάχιστον 30 GW έως το 2030, σε τουλάχιστον 40 GW έως το 2035 και σε τουλάχιστον 70 GW έως το 2045. Για να το θέσουμε σε προοπτική: η εγκατεστημένη ισχύς των 70 GW είναι αριθμητικά ισοδύναμη με την εγκατεστημένη ισχύ 70 πυρηνικών σταθμών.

Καμία άλλη μορφή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας δεν έχει αναπτυχθεί τόσο δυναμικά μέσα σε μόλις μία δεκαετία. Τον Απρίλιο του 2010 εγκαινιάστηκε το αιολικό πάρκο “Alpha Ventus” στη γερμανική Βόρεια Θάλασσα, το πρώτο υπεράκτιο αιολικό πάρκο στον κόσμο που τέθηκε σε λειτουργία σε υπεράκτιες συνθήκες. 

Αυτό που επικρίθηκε τότε ως το ακριβό παιχνίδι των υπερφιλόδοξων μηχανικών είναι σήμερα τόσο συνηθισμένο στις ακτές της βόρειας Ευρώπης όσο τα κύματα και οι κραυγές των γλάρων. Το κόστος ανά κιλοβατώρα παραγόμενης υπεράκτιας αιολικής ενέργειας έχει μειωθεί ραγδαία και πολλά τεχνικά προβλήματα θεωρείται ότι έχουν επιλυθεί.

Το ιδιαίτερο πλεονέκτημα της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας: ο άνεμος πνέει πολύ σταθερά στην ανοικτή θάλασσα, είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν 4500 ώρες πλήρους φορτίου ετησίως. Για λόγους σύγκρισης: υπό καλές συνθήκες, οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί στη νότια Γερμανία μπορούν να επιτύχουν 1100 ώρες πλήρους φορτίου. Κατά τις υπόλοιπες 7660 ώρες που έχει ένα έτος, δεν παράγουν ηλεκτρική ενέργεια.

Άλλες χώρες που συνορεύουν με τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα εστιάζουν επίσης στην έντονη επέκταση της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, οι επικεφαλής των κυβερνήσεων του Βελγίου, της Δανίας, της Γερμανίας και των Κάτω Χωρών διακήρυξαν στο Έσμπιεργκ της Δανίας τον στόχο του πολλαπλασιασμού της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας σε εγκατεστημένη ισχύ 150 GW έως το 2050.

Τι θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στην επέκταση

Δεν είναι μόνο οι αυξήσεις του κόστους που προκαλούνται από αδέξιες ρυθμίσεις που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την ταχεία επέκταση της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας. Από τη σκοπιά του φορέα εκμετάλλευσης, ο νομοθέτης θα μπορούσε να απαιτήσει από τον κλάδο ένα υψηλότερο επίπεδο φιλοδοξίας αλλού.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, εκτός από το στοιχείο της προσφοράς για τις περιοχές που δεν έχουν προηγηθεί έρευνες, υπάρχουν ποιοτικά κριτήρια ανάθεσης που περιλαμβάνονται στην αξιολόγηση. Ο κλάδος μιλάει για “διαγωνισμό ομορφιάς”: Ποιος φορέας είναι πρόθυμος να κάνει το κάτι παραπάνω για να κερδίσει την προσφορά;

Ο Utermöhlen πρόσθεσε ότι δεν θα πρέπει να είναι δύσκολο για οποιαδήποτε εταιρεία να εγγυηθεί την ανακυκλωσιμότητα των πτερυγίων του ρότορα. Αυτό θα χρειαζόταν πολλά χρόνια για να αποδειχθεί. “Υπάρχουν καλύτερες προτάσεις εδώ”, δήλωσε ο Utermöhlen στη Handelsblatt.

Βελτιώσεις αλλού

Όπως και ο υπόλοιπος κλάδος, ο διευθυντής της RWE θα ήθελε να δει βελτιώσεις και αλλού. Αυτό αφορά το δεύτερο μεγάλο συγκρότημα που θα ρυθμιστεί από το σχέδιο του WindSeeG, δηλαδή την κατασκευή υπεράκτιων αιολικών πάρκων σε ήδη προερευνημένες περιοχές.

Το μοντέλο του PPA δεν πρόκειται να εφαρμοστεί σε αυτές τις περιοχές. Αντίθετα, πρέπει να συνάπτονται συμβάσεις επί πιστώσει. Η ιδέα πίσω από αυτό είναι εξής: Με την προσφορά του στη δημοπρασία, ο πλειοδότης ορίζει μια τιμή στην οποία θα πουλήσει την ηλεκτρική ενέργεια από το υπεράκτιο αιολικό πάρκο του, αν κερδίσει. Εάν η τιμή αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας είναι χαμηλότερη από την τιμή που κατακυρώθηκε, ο φορέας εκμετάλλευσης του σταθμού λαμβάνει τη διαφορά από το κράτος. Εάν η τιμή αγοράς είναι υψηλότερη από την προσαυξημένη τιμή, τα κέρδη πρέπει να μεταφερθούν στο κράτος.

Κατ’ αρχήν, ο κλάδος επικροτεί αυτό το μοντέλο. Ωστόσο, ο κλάδος είναι πεπεισμένος ότι η λύση είναι πολύ στατική. Ενόψει της αύξησης των τιμών των βασικών εμπορευμάτων και της σημαντικής αύξησης του πληθωρισμού, η αναπροσαρμογή της τιμής προσφοράς στον πληθωρισμό είναι απαραίτητη, λέει ο Utermöhlen. “Οι αβεβαιότητες είναι κατά τα άλλα σαφώς πολύ υψηλές για τους κατασκευαστές και τους προγραμματιστές έργων ενόψει των μαζικών αυξήσεων των τιμών”, προσθέτει.

Πηγή:

The post Handelsblatt: Πώς ένας νέος νόμος θα μπορούσε να επιβραδύνει την επέκταση της αιολικής ενέργειας στη Γερμανία appeared first on Ειδήσεις, Τελευταία Νέα από Γερμανία | FindGR.de.